Bron: Gooi- en Eemlander – door Simone Stevens – 06 juni 2015

overdetong_oogopblaricum

Het team van Da Bruno met het artikel in de Gooi- en Eemlander – foto: oogopblaricum.nl

BLARICUM – De ligging van Trattoria da Bruno, zo midden in het fraaie Blaricum, is na negen jaar nog steeds levendig en dorps. Zeker in de zomermaanden is er ook ’s avonds nog genoeg volk op straat – al was het maar vanwege de aanwezigheid van de immens populaire ijssalon De Hoop, om de hoek. Het Italiaanse restaurant beschikt aan twee zijden over een terras. Aan de overkant is de winkel gevestigd: Cucina da Bruno.

Cucina da Bruno is net als de trattoria eigendom van eigenaar en chef-kok Bruno Giannuzzo. De winkel bestaat sinds 2011 en werd in 2013 uitgebreid met Pizza da Bruno.

Als wij een hapje gaan eten in het restaurant is het te fris om buiten te zitten (het terras met de mooie, ’ronde’ leilinde wordt deze avond vooral door de gasten gebruikt als fietsenstalling). Dus begeven we ons naar de entree, alwaar we vlot en gastvrij worden ontvangen door een ober met Italiaanse tongval. We kunnen kiezen tussen twee tafeltjes aan het raam, aan de zijkant van het pand

. We gaan in het hoekje zitten. Tussen de witte roeden in het raam door hebben we zicht op het terras met de ’fietsenstalling’, verderop de karakteristieke ouderwetse witblauwe wegwijzer van de ANWB en schuin aan de overkant Bruno’s winkel/pizzeria.

Hoe is de ontvangst?

Zoals gezegd vlot en gastvrij, maar het blijft opmerkelijk dat er nog altijd mensen zijn die niks terug zeggen wanneer je hen passeert en ’goedenavond’ zegt. Ook opmerkelijk is het als iemand van de tafel naast je met haar achterkant naar je toe, vlak voor je, pontificaal een minuut lang in haar tas gaat staan rommelen. Verder trouwens niets dan lof voor de andere gasten om ons heen en zeker ook voor de (driekoppige) bediening. Dat geldt ook voor de inrichting, die is sfeervol en gezellig – wel zit je redelijk dicht bij elkaar. Overigens loopt de zaak op deze donderdag in een mum van tijd zo goed als vol.

Wat staat er op de kaart?

Terwijl we genieten van een aperitief – een chardonnay voor 7,50 euro en een sauvignon blanc voor 7,15 euro, beslist geen malse prijzen – en knapperige stukjes brood met smakelijke olijfolie, gezouten boter en tapenade, werpen we een blik op de kaart (grappig trouwens: de wijnkaart is gevat in een omslag van (dunne) kurk). De keuze is origineel en gevarieerd – alles uiteraard op Italiaanse leest geschoeid. Diverse pasta’s en antipasti, gepocheerd kalfsvlees met een tartaar van tonijn, terrine van eendenlever met een compote van kweepeer, in soja gemarineerde tonijnfilet, lam alla Romana en eendenborst met een balsamico van vijgen en dadel met gekaramelliseerde ui. Alle gerechten zijn ook in een ’amuseportie’ te bestellen.

En, bevalt het?

De antipasto della casa (antipasto uit de winkel Cucina da Bruno, 14,25 euro) bestaat uit een schouderbrede (van een vrouw dan) plank: met daarop zes dunne, huisgebakken crostini met onder meer ganzenlever, kalfsvlees, garnalen, carpaccio, mozzarella en tomaatjes. Erbij ook nog twee blokjes kaas en een stukje vijg. Bij de aanblik van de hoeveelheid zakt de moed ons een beetje in de schoenen: hier hebben we hulp bij nodig, willen we straks ook nog een hoofdgerecht op kunnen. De gedachte om van een voorgerecht een amuseportie te bestellen is helaas niet in ons opgekomen. Het is trouwens heerlijk, daar niet van!

Het voorgerecht van het menu (drie gangen voor 33 euro) bestaat uit rivierkreeftjes, zalm en een kroket van kreeft en stemt eveneens tevreden. Tussengerecht van het menu mag je inmiddels wel een klassieker van Da Bruno noemen: spaghetti geflambeerd met whisky in de Parmezaanse kaas – veelal in de zaak bereid, een spectaculair gezicht. Hoofdgerecht van het menu is kabeljauw met citroensabayon en groene asperge: fraai gepresenteerd en lekker van smaak. Dat geldt zeker ook voor de kloeke Tournedos alla Bruno (29,85), geserveerd op een bedje van voorjaarsgroenten en voorzien van een plakje krokant gebakken ham. Na drie gangen van het menu heeft onze tafelgenoot geen ruimte meer voor het nagerecht (merengue met aardbeien) en gaan we direct over naar de koffie. Deze komt met een glaasje Italiaanse likeur en ameretti (kleine Italiaanse amandelkoekjes).

Conclusie?

We rekenen 110 euro af en dat is eigenlijk wel schappelijk gezien de geboden kwantiteit en kwaliteit. Minpuntje: de prijs per glas wijn. Vijf jaar geleden kreeg Da Bruno een 7,5 van ons. Omdat de prijzen sindsdien, zo te zien, niet of nauwelijks zijn gestegen vinden wij een 8 deze keer gerechtvaardigd.

Cijfer: 8